FOTO VAN HANNY AAN HET WERK? LIGGENDE FOTO.. (rug van hanny, dat je ziet dat ze aan het schilderen is) / Of een mooi portret?

Over mij.

Mijn schilderijen zijn gebaseerd op foto’s die ik zelf maak of afbeeldingen uit kranten en oude fotoboeken. Naar foto’s schilderen betekent vooral een beeld maken van een beeld, waarbij het geen poging is om de werkelijkheid zo goed mogelijk vast te leggen, maar om de sfeer te grijpen. Daar ligt voor mij de uitdaging. Het beeld vertalen in je eigen handschrift.

Mijn doel is om mensen met een zo krachtig mogelijk penseelstreek in een keer op te zetten. Dat vergt een enorme concentratie, welke kleuren verf ik waar in mijn kwast zet. Het licht links of rechts.. En zo ook de uitdrukking in het gezicht weergeven. Is dit niet meteen goed, moet ik opnieuw beginnen want er overheen schilderen is niet zo direct en goed als de eerste verfstreek. Eigenlijk gaat het bij mij meer over het schilderen dan de inhoud van het plaatje. Ik wil niet zo zeer een verhaal vertellen. Een schilderij moet zo zijn dat je er niet meteen aan voorbij gaat, maar steeds blijft kijken en iets nieuws of iets anders kunt ontdekken.

Mensen boeien mij enorm. De houding, hoe ze kijken, hoe ze bewegen, hoe het licht valt. Gewoon in alledaagse situaties; werk, sauna, wachtkamers, familiefoto’s. Alles eigenlijk waar mensen op staan. Op dit moment ben ik bezig met foto’s uit de jaren vijftig en zestig. Het zijn allemaal zwart-wit foto’s dus de kleuren verzin ik zelf. Eigenlijk wil ik zelf de foto’s maken, maar vind ik zelf de compositie en vakverdeling nog steeds moeilijk. Door veel naar andere kunstenaars te kijken kom ik steeds verder. Bijvoorbeeld Koen Vermeule, Line Gulsett, Marlene Dumas, Eric Fischl, Francis Bacon en Elizabeth Payton.